ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ

144

Η Διχόνοια που βαστάει
ένα σκήπτρο η δολερή
καθενός χαμογελάει,
"πάρ' το", λέγοντας, "και συ".
145

Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει
έχει αλήθεια ωραία θωριά•
μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
εισέ δάκρυα θλιβερά.
146

Από στόμα οπού φθονάει,
παλληκάρια, ας μην πωθεί,
πως το χέρι σας κτυπάει
του αδελφού την κεφαλή.
147

Μην ειπούν στο στοχασμό τους
τα ξένη έθνη αληθινά:
"Εάν μισούνται ανάμεσό τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά".

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ


Στους συγκεκριμένους στοίχους βλέπω κάτι διαχρονικό.
Μήπως είναι και σημερινό φαινόμενο?