Μερικά πράγματα καλύτερα να μην τα σκαλίζουμε

Μερικά πράγματα καλύτερα να μην τα σκαλίζουμε, γιατί δεν συμφέρει κανένα. Όταν όμως παραστεί ανάγκη…όχι μόνο τα σκαλίζουμε αλλά παίρνομε και κασμά και σκάβουμε μέχρι κόκαλο. Είμαι η greca και αντιπροσωπεύω την Ελληνίδα και τον Ελληνα της ξενιτιάς. Άφησα τον τόπο μου εδώ και πολλά χρόνια και άρχισα μια καινούργια ζωή με μόνα εφόδια τα δυό μου χέρια και μια πεισματάρα θέληση που την έκανε η ανάγκη δύναμη. Εδώ στην ξενιτιά έπλυνα τουαλέτες, δούλεψα σε εργοστάσια και σε εστιατόρια, ώρες σκληρές με συνθήκες απάνθρωπες σε μια ξένη κοινωνία, όπου, επειδή δεν είχα δικαίωμα επιλογής υιοθέτησα τα νέα δεδομένα, γεγονός το οποίο τελικά μου προέκυψε σε καλό, κάνοντάς με καλύτερο άνθρωπο. Όταν απόχτησα κάποια οικονομική άνεση, άρχισα να κατεβαίνω συχνά στην πατρίδα. Σιγά σιγά όμως, άρχισα να βλέπω τις αλλαγές. Οι συγγενείς με κοιτούσαν με μισο μάτι λες και κατέβαινα να διεκδικήσω κάτι δικό τους. Εάν τολμούσα να διεκδικήσω κι εγω κάτι, αυτό τέλος πάντων που μου ανήκε από την πατρική περιουσία, γινόμουν η κακιά, η αχόρταγη, η αδερφοφαγού, γιατί «εγω έκανα περιουσία στα ξένα ενόσω τα αδέρφια γεροκομούσαν τους γονιούς» ( με το αζημίωτο, ας προσθέσω εγώ, εκμεταλλευόμενοι την πατρική περιουσία και απομυζώντας την σύνταξη των γέρων ). Οι δε συμπατριώτες με αντιμετώπιζαν με φθόνο, γιατι ενώ εγώ πήγαινα προς τα μπροστά οι ίδιοι έμεναν πίσω, βουτηγμένοι στη ζηλοφθονία και τον νεοπλουτισμό.

Τελικά, ο Ελληνας είναι ανταγωνιστικο-ζηλιάρης, ό,τι έχει ο γείτονας πρέπει να το αποχτήσει κι ο ίδιος, ακόμα κι όταν η τσέπη του δεν το σηκώνει. Και να τα δάνεια, και να τα χρέη. Τι να πω, σας λυπάμαι ! Φύγαμε και σας παραχωρήσαμε τόπο για να αναπτυχθείτε και να προοδέψετε και τα κάνατε μαντάρα ! Καταστρέψατε την πατρίδα κι εμείς οι έξω τρέχομε να μαζέψομε τα ασυμμάζευτα. Μας κάνατε ρεζίλι στους ξένους τόπους που ζούμε και καταντήσαμε να ντρεπόμαστε να λέμε πως είμαστε Ελληνες. Πιστεύω να διακρίνετε τον καημό, τον θυμό και την πικρία στα γραφόμενα εμάς των αποδήμων, επειδή εσάς εκει στην Ελλάδα δεν ξέρετε τι σας γίνετε και ξυπνάτε μόνο όταν απειλείται η τσέπη και το βόλεμά σας. Μπούρδες και ποσώς σας ενδιαφέρει η τύχη και η υπόσταση της πατρίδας ! Εσείς οι εντός ξέρετε τα πάντα, οι εκτός είμαστε πιατάδες και αγράμματοι ρεστορατζήδες. Ωρε τι μας λέτε! Κοιτάξτε να συμμαζέψετε τα παιδιά σας που ζουν χαρτζηλικωμένα από σας και αλητεύουν τα μεσάνυχτα στις πλατείες, κάνονας παρέα του Λουκάνικου. Οι ιδέες και τα ιδανικά μεταδίδονται μέσα από τον αγώνα και τον μόχθο, μάθετέ τα ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή. Guess what, agapes moy, τα λεφτά τελείωσαν -το παραμύθι τελείωσε ! Τα μεταξωτά βρακιά είναι για μεταξωτούς κω…ς, κι εσείς έχετε μείνει -με το συμπάθειο - ξεβράκωτοι!

tro-ma-ktiko