Ερωτήσεις χωρίς απάντηση

Καθημερινά το αστυνομικό δελτίο είναι πλούσιο από συλλήψεις αλλοδαπών για διάφορα αδικήματα. Η δικαιολογία της ανεργίας είναι ένας μύθος και μόνο. Θα πρέπει να είσαι πολύ αφελής για να πιστέψεις πως ότι γίνεται είναι μόνο και μόνο ανάγκη για επιβίωση. Άλλοι θα ισχυριστούν τη δικαιολογία πως υπάρχουν κάποιοι επιτήδειοι που τους προωθούν και οι ``άμοιροι`` δεν έχουν το μερίδιο ευθύνης που τους καταλογίζουν. Αυτό και αν είναι μύθος. Φυσικά και υπάρχουν αυτοί που πλουτίζουν με την εκμετάλλευση αυτών των ανθρώπων, υπάρχει όμως και στοιχειώδη νοημοσύνη. Πως ξεκινάς από τη μία άκρη του κόσμου να πας στην άλλη έχοντας πληρώσει τουλάχιστον 5.000 $ κατά κεφαλήν, γνωρίζοντας πως στη χώρα που θα πας όχι μόνο δεν έχει δουλειά αλλά και χώρο διαμονής.  Βρήκες κύριε κατατρεγμένε τα δολάρια για τη μεταφορά σου, δεν μπορείς να τα βρεις για να καλυτερέψεις τη ζωή σου στη γενέτειρά σου? Είναι τόσο δύσκολο κύριε να πας –αφού βρήκες τα δολάρια – σε κάποια άλλη χώρα που θα έχει την ίδια κουλτούρα με τη δική σου έτσι ώστε να μην αλλάξεις ριζικά κάποια πράγματα? Να μην είσαι σαν τη μύγα μες το γάλα και να μην αναγκαστείς να ζεις με ρατσιστές? Να βρεις τη δουλειά που ψάχνεις και να ζήσεις τη ζωή που ονειρεύεσαι? Υπάρχουν πολλές ακόμη ερωτήσεις αλλά η απάντηση είναι μία, ΜΠΟΡΕΙΣ αλλά δε ΘΕΛΕΙΣ, δε θέλεις για τους λόγους που γνωρίζεις αλλά δεν αναφέρεις, γιατί έτσι σε βολεύει, γιατί ο όρος ``κατατρεγμένος``, ``κακομοίρης``, ``δύστυχος``, ``δεν έχει στον ήλιο μοίρα`` είναι πιασιάρικος, στην ουσία όμως δύστυχοι είναι όσοι σε ανέχονται. Αυτή είναι η αλήθεια όσο ακροδεξιά και αν φαίνεται.    

Υ.Γ. Υπάρχει τόση αγανάκτηση με την ανοχή και ατιμωρησία, που έχουν καταφέρει ανθρώπους αριστερών ιδεών να είναι πιο ακροδεξιοί και από τους ακροδεξιούς.  

Υ.Γ.2 Ότι σχόλια έλαβα τα είχα κρατήσει και τα ανάρτησα εγώ.